ŚWIAT MINERAŁÓW

Labradoryt

Właściwości fizyczne i chemiczne

Skład chemiczny	Zawiera 30-50% NaAlSi3O8 oraz 50-70% CaAl2Si2O8
Twardość w skali Mohsa	6–6,5
Gęstość	2,6–2,77 g/cm3
Łupliwość	Doskonała
Przełam	Nierówny, muszlowy
Rysa	Biała

Labrador to minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy plagioklazów. Nazwa pochodzi od półwyspu Labrador, gdzie występuje w znacznych ilościach.

Tworzy kryształy słupkowe, tabliczkowe, występuje w postaci średnio- lub gruboziarnistych skupień. Bardzo często tworzy zbliźniaczenia. Kryształy, zawsze wrosłe rzadko odznaczają się dobrym wykształceniem.
Jest kruchy, przezroczysty, często wykazuje jaskrawą, migotliwą grę barw w odcieniach niebieskich, fioletowych, złocistych, zielonych. Występuje zjawisko iryzacji, w tym przypadku zwanej labradoryzacją. Spotykane są wrostki rutylu, cyrkonu i magnetytu.

Występowanie

Labrador to rozpowszechniony składnik skał magmowych i metamorficznych. Jego najlepsze złoża występują w USA, Meksyku, Kanadzie, Australii, Finlandii.
W Polsce spotykany jako składnik gabra na terenach Dolnego Śląska.

Zastosowanie

Minerał ten wykorzystywany jest w przemyśle ceramicznym, budowlanym, jako materiał rzeźbiarski, jako kamień dekoracyjny i ozdobny. Powszechnie stosowany w jubilerstwie i jako kamien kolekcjonerski.